In de literatuur van Hofstede wordt gesproken over de vier dimensies die de cultuur van een land bepalen. Deze vier dimensies zijn; Machtsafstand, individualisme, masculiniteit en onzekerheidsvermijding. Via deze vier dimensies wordt hieronder de cultuur van Japan uitgelegd.

De eerste dimensie Machtsafstand wordt in drie situaties uitgewerkt. De machtsafstand in het gezin, de machtsafstand op school en op het werk.

• De machtsafstand in het gezin; Geert hofstede beschrijft Japan als de meest masculiene samenleving. Het verschilt tussen man, vrouw en kinderen is daar erg groot. Vroeger ging het zelfs zo ver, dat kinderen die linkshandig werden geboren gedood werden, omdat dit werd gezien als een handicap.
• De machtsafstand op school; In Japan ligt de druk op kinderen en hun schoolprestaties erg hoog. Van vele worden verwacht dat zij universitair gaan studeren, het grootste deel van de hoog begaafde kinderen komt dan ook uit Japan. Natuurlijk zijn hier ook strenge regels, uniformen zijn nog steeds actief, en de studie staat voorop!
• De machtsafstand op het werk; In Japan is zijn baan, een v/d belangrijkste dingen in zijn leven. De baas maakt dan ook duidelijk wat de taken zijn, en daar dient de werkgever zich naar te gedragen. Ook blijft een japanner vaak bij dezelfde werkgever werken zijn hele leven lang.

De dimensie individualisme wordt ook doormiddel van de drie situaties uitgewerkt.

• Individualisme in het gezin; vroeger waren gezinnen in Japan vaak collectivistisch, rijke landen waren erg individualistisch, en arme landen (zoals toen Japan) waren nauw samen. In het heden heeft Japan zich sterk ontwikkeld, vooral economisch. Dus je ziet steeds meer (ook in gezinnen) dat de personen steeds meer naar het individu kijken. Men is erg prestatie gericht.
• Individualisme op school; In Japan is prestatie erg belangrijk. Door een diploma krijg je een hogere status. Dit is positief voor de hele familie en ziet men als een boegbeeld. Vaak worden mensen zonder diploma gezien als ‘’nietsnutten.
• Individualisme op het werk natuurlijk werken de werknemers is Japan nauw samen in teamverband. Maar het school en prestatie gerichte zijn zij nog niet verloren. Prestatie is dan ook een belangrijk woord binnen de Japanse cultuur.

 De dimensie masculiniteit wordt door dezelfde situaties uitgewerkt.

• Masculiniteit in het gezin; Masculiniteit is erg bepalend in het gezin. Hoe ouder de man in het gezin, hoe meer status en macht hij beschikt. Natuurlijk staan de ouders bovenaan in machtspositie, en voor de kinderen (en vooral vroeger) was het gehoorzamen. Vele Japanse families leefden dan ook samen in een groot familiehuis. Hierin stond ouderdom voor wijsheid, en dus macht in dit geval.
• Masculiniteit op school;  In Japan staat masculiniteit hoog in het vaantje. Voor iedere student was het belangrijk dat je zo hoog mogelijk presteerde. En net als in de families stond ouderdom en wijsheid voorop. Dus leraren moesten respectvol behandeld worden en ook een vorm van ‘’ge-eerd’’ worden.
• Masculiniteit op het werk; Op het werk is masculiniteit tegenwoordig minder bepalend. Er wordt gewerkt om te leven. Vooral vroeger waren banen minder beschikbaar, en werkten families vaak bij elkaar. Tegenwoordig is in de Japanse cultuur samenwerking ook een belangrijke factor. En ligt deze masculiniteit minder op de voorgrond. 

De laatste dimensie onzekerheidsvermijding wordt in dezelfde situaties uitgelegd.

• Onzekerheidsvermijding in het gezin: In Japan  word onzekerheid in het gezin niet geduld. Er zijn vaak strenge regels en normen en waarden waar zich aan gehouden moet worden.
• Onzekerheidsvermijding op school; Op school zijn regels, normen en waarden ook hier erg van belang. Het is voor hen belangrijk de regels na te volgen, om zo uiteindelijk tot een goed resultaat te komen.
• Onzekerheidsvermijding op het werk; Op het werk is onzekerheidsvermijding ook van belang, maar in mindere mate dan in de factor: familie, en school. De baan is erg belangrijk voor Japanners, en zij willen dus een goede structuur binnen de werkvloer.